Мирзоян
Л.И. Мирзоян
Адамзат тарихында басына бұлт үйiрiлiп, ордалары отқа оранған ұлт пен ұлыс аз болмаса керек-тi. Асылы, олардың арасында аты мен заты шежiреден өшкенi де, ел жадынан көшкенi де жетерлiк. Тағдыр-талайы сондай ауыр халықтың бiрi–қазақ халқы. Монғолдың шапқынын, жоңғардың қырғынын, қытайдың құрсауын, орыстың тепкiсiн, Қоқанның теперiшiн көрген исi алаш ежелден “мың өлiп, мың тiрiлумен” келдi. Кезiнде ол “ақтабан шұбырындыға” тап болып, үркiншiлiктi бастан кештi. Шашбаулысы –күңге, айдарлысы – құлға, тұлымдысы – тұлға айналса да тектiлiгiнен танбады, мәңг
үртiкке мойын ұсынбады. Тiптi, қылышынан қан тамған ақ патшаның өзi “қырғыз-қайсақ” деп кемсiткенiмен, халыққа жамау атты жапсыра алмады. Бәлкiм, осынау тектiлiгiнiң арқасында болар, алаштың азаматы он алтыншы жылдың ойранын да, жиы
Жұмыс түрі: Материал
Пәні: Тарихи тұлғалар
Бет саны: -
Интервалы: -