Еңбек құқығының субьектілері
Еңбек заңнамасына сәйкес жеке тұлғалар мен заңды тұлғалар еңбек құқығының субьектілері ретінде танылады. Көп жағдайларда жеке тұлғалар бір-бірімен еңбек қатынастарына үйде жұмыс істеу үшін, үй қызметкерлерімен, жеке кәсіпкерлікпен айналысу үшін бір-бірімен еңбек шартын жасау арқылы еңбектік қатынастарға түседі.
Еңбектің қатынастардың субьектісі бола алады: [1]
— Азаматтар
— Жұмыс беруші қоғамдастықтар, фирмалар және т.б
— Еңбектік коллективтер
— Өндіріс жеріндегі сайланған арнайы орган немесе кәсіподақтар
— Арнайы құқық қорғаушы органдар (Сот, еңбекті арбитраж және т.б.)
Жеке тұлғалар еңбек күшін жалдау үшін заңмен белгіленген тәртіппен мемлекеттік тіркеуден өтіп, құқықтық мәртебеге ие болуы тиіс. Еңбек құқығы субьектілерінің мынадай белгілері болуы қажет: еңбектік құқық қабілеттігі, әрекет қабілеттігі және жауакершілікке (деликтілік қабілеттілік) тартылу мүмкіндігі. Жеке тұлғалар еңбек құқығының субьектісі ретінде азаматтарға, шетел азаматтарына және азаматтығы жоқ адамдарға бөлінеді. Сонымен қатар, ұжымдық субьектілер де: кәсіпорынның кәсіподақ ұйымы, жұмыс берушінің өкілдері және т.б бірлестіктер еңбек құқығының субьектісі ретінде танылады. [2]
