Тіл және диалект
Тіл – ойлаумен,халықтың Менталитетімен,Мәдениетін үздіксіз,тығыз байланыстағы адам қарым-қатынасының әлеуметтік аса маңызды құралы;ишартты,бірақ құрылымдық негізделген мағынасы бар таңбалар мен нышындардың жүйесі. Тіл – адамдар арасындағы саналы әлеуметтік сөйлеу қарым-қатынасының негізі; адамдардың мінез-құлқын реттеудің,қоғамды және әралуан құрылымдық элементтерін басқарудың маңызды құралы.
Диалект – аумақтық немесе әлеуметтік жағынан біріктірілген,шоғырланып орналасқан ұжымның тілдік қарым-қатынас жасауының негізге құралы болып табылатын тіл. Аумақтық диалект – аумақтық жағынан шектелген және Әдеби тілмен қатар қолданылатын тіл; ол тек ауызша нысанда ғана болады; қатаң нормалары жоқ; стильдік тармақтары да сараланбаған. Әлеуметтік диалект – әлеуметтік немесе кәсіби жағынан топтасқан ұжымның тілдік қарым-қатынас құралы болып табылатын тіл. Фонетикалық,грамматикалық құрылымы жағынан әдеби тілден соншалықты айырмашылықтары жоқ,әлеуметтік тіл негізінен лексика,семантика,фразеология бойынша айырмаланады.Мысалы,құмырашылар мен аңшылардың тілін әлеуметтік диалектіге жатқызуға болады.
